De oude de klare
Uit 'Het romantisch avondmaal'
'Pas maar op dat ze je niet dood rijden'
zei ik tegen de oude man vol bokma
waarop de tranen in grote druppels vielen
op mijn zomers hemd dat hem steunde.
Wat hij allemaal in mijn oor verspreidde
weet ik niet meer, maar het was 'toch wah',
het was de drukte, het verkeer, de bussen,
de brommers en allemaal nozems met kuifhaar.
Liet hij zijn handen van mijn schouders glijden
en wankelde het mooie weer buiten in
naar de drukte, het verkeer met de bussen
brommers en de werkschuwen met lang haar.
Wij dronken ons bier en nog een samen
op de gezondheid van oude en zijn tranen.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
28-05-2019
Over dit gedicht
'Opa, zou je niet eens naar de vrouw gaan', zei de waard en keek of het glas schoon was.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel SixiesReacties op ‘De oude de klare ’
-
klare maakt emoties los en maakt je stem luid zodat je erover kunt klagen
rita arends - 29-05-2019 om 08:19