1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
kanker
de klok tikt verdriet
mijn maag bezoekt mijn keel
ik vind mijn gedachten niet
mijn hoofd vindt het teveel
Nogmaals onder het mes
de tumor vreet mijn lijf
ik lig weer aan de fles
hoe lang nog mijn verblijf
mijn pijn verzacht mijn angst
maar niet die van mijn kind
eeuwigheid duurt het langst
wegzwevend in de wind
waarvoor ben ik nu het bangst
de dood of te worden bemind
fets
Reacties op ‘kanker’
-
een gedicht om stil van te worden.
rita arends - 20-05-2019 om 13:42
-
Ik word heel stil van dit gedicht. Mijn vrouw had ook kanker. Liefde toegewenst voor jou en voor je kind. Gerard Span
Gerard Span - 20-05-2019 om 16:44
-
Ik weet niet wat te zeggen, maar je woorden spreken. gegroet Guido
guido - 20-05-2019 om 20:13
-
Ik wens jou en je kind heel veel sterkte toe! 🀠🀠Liefs Heiblommetje
heiblommetje - 21-05-2019 om 21:04
-
heel mooi hopelijk wordt iedereen beter.
marie - 30-01-2020 om 09:38
-
ik werd oprecht stil.
Marie De Vroe - 12-02-2020 om 13:33