vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verlaten gevoel
Mijn ziel geklemd, verminkt,
in eenzaamheid, pijn
Die als duister en nacht
verenigd zijn
Mijn ogen - meren
door tranen overspoeld,
omringd door
eenzaam land.
Tussen zwarte muren,
huist mijn bloeddoorlopen hart.
Gedoofd van alle vuur,
ten prooi aan pijn en smart.
Mijn geest,
een berg van stilte,
achter dichtbegroeide hagen,
die zich afsluit,
troost zoek
in vergetelheid

Ingezonden door
Geplaatst op
17-05-2019
Over dit gedicht
dat is precies hoe ik me nu voel, alleen en verlaten. Dat doet pijn en is zo moeilijk om te verwerken, maar ik komt er wel overheen en blijf troost zoeken in gedichten schrijven en lezen gedichten..
Foto's


Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Pijn Verdriet VerlatenheidReacties op ‘Verlaten gevoel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!