vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lentekriebels
De bladeren groeien weer aan de bomen,
Ik laat mijn haren los en verdwijn in het gras.. ik kan niet meer overeind komen.
De zonnestralen komen in contact met mijn huid,
Met mijn ogen dicht en mijn oren open klinken de vogels luid.
Ik word vrolijk van de felgekleurde bloemen, en krijg lentekriebels van de geur,
Overal mensen om me heen die zich laten leiden door een goed humeur.
Maart, april, mei,
Het veelbelovende jaargetij.
Reacties op ‘Lentekriebels ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!