vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
burenruzie
Ik woon hier prachtig zei de spin,
een web met uitzicht op het zuiden.
Verhuizen heb ik nog nooit overwogen
Het eten komt gewoon aangevlogen.
Beschut hier en met volop zon,
alleen die mensen achter mijn raam
zijn lastig, ze willen mij verdrijven.
En ik? ik wil gewoon hier blijven.
Zo'n plekje vind je niet zo snel.
Daarom doe ik of ik hen niet begrijp.
Verstop me als ze me willen verjagen.
Maar toch lastig, al dat plagen.
Eigenlijk zijn ze me dank verschuldigd
insecten geef ik hier geen kans.
Maar dank? alleen maar gezeur
over mijn spinrag bij hun deur.
Reacties op ‘burenruzie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!