1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

stop

Jij beulen
die wandelt in de natuur
Wat ben je egoïstisch,
wat zijn je centen zuur.

Jij die stoeit in de weide,
is dit geluk niet waard.
Je bemind niet eens je naaste,
alleen maar het kwaad.

Nu roei je ons uit,
vernietig de natuur.
Zo martelen en doden,
bekoop je op den duur.

Kwistig zaait ge met distels,
besprenkeld met bloed.
In een wereld vol kanker,
neen, dat doet je genen goed.

Eens zal het je spijten,
want het goede wordt moe.
Het kwade wordt wakker,
Stop!!! Doe die onheilspoort toe.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Laat ons nog wat groen. Het zuivert de lucht en bekoord het wandelaarshart. Waarom alles uitroeïen en vernietigen.Eens krijgt men spijt, maar dan is het te laat.

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Bomen Natuur Uitroeiïng

Reacties op ‘stop’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

stop