1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Ik leef

Ik leef langs stille wegen,
en trek me in mezelf terug.
Langs duistere paden,
wordt ik moedeloos, stug.

Mijn hart geleerd te zwijgen,
gewoon aan elk gemis,
bij tranen die rijgen
en enkel treurnis,
droefheid is.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Mijn meermaals gebroken ziel en zeer strenge opvoeding, als oudeste van vijf, zorgt er voor dat ik me dikwijls verlaten, verstoten en melancholisch voel.

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Droefheid Gemis. Tranen

Reacties op ‘Ik leef’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Gerelateerde Gedichten



Laatste berichten op het forum