15-4-2019 Vuur

In het helse vuur dat naar de hemel streed
stortten de stammen van lang vergeten bomen
neer, kolkte woest de rookkolom hoger en hoger
op, naar de zon die langzaam in rood verdween.

Vrat het vuur de gordingen de spanten
de korbelen steekschoren en de sparren
stegen de vonkenwolken hoger en hoger
tegen de donkere kolkende avondgrond.

Likten ongezien de vlammen aan de moeder
die haar zoon op haar schoot in tranen troostte
in het bacchanaal van de feestende vuurgod
die die dag zijn duizendjarig wachten oogstte.

Guido van Geel