Au, au, nou, nou. Miauw
Au, au, nou, nou. Miauw.
Nu begin ik mij gemauw.
In de ochtenddouw,
is de lucht zo blauw.
Toch ziet die wolk grauw
en verrek ik van de kou.
Maar ik blijf je trouw,
want ik hou
heel veel van jou.
Laat me niet zakken aan een touw.
Want wat moet ik nou.
He, ga nu gauw.
Jij gaf me een flinke dauw.
Oh, oh, au.
Dit gedicht vind ik verrekte flauw.
Nou, nou.
Miauw.
Egbert Jan van der Sc heer
01-03-‘09
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
01-03-2009
Over dit gedicht
een hele hoop gedichten - vooral "liefdesgedichten" - worden gewoon een éénheidsworst doordat de dichter waarschijnlijk geen notie heeft van orginaliteit, opb ouw, stijl en vorm. Met deze satire hoop ik dan ook een spiegel voor te houden.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Miauw Nou NouReacties op ‘Au, au, nou, nou. Miauw’
-
Goed gedicht, klopt ook dat alles op het zelfde moetbeindigen
Bi-proud-of-you - 08-05-2013 om 23:27