Oude edelman
Hij trok aan het schellekoord
de meid dacht, ach het is maar een woord
en ik ben er om zijne excellentie
zijn wensen te vervullen in dimensie
toen ze zich bukte om een knoop
te ontwarren in de pers
zat de baron te kijken naar een soap
en ze zag dat zijn neus droop
de edelman was slechts even op een dwaalpad
maar kneep bij gelegenheid toch in haar gat
de meid fronste en trok haar rokje recht
en peinsde: al bij al is hij niet zo slecht
en ze serveerde hem beschuit met marmelade
in het bejaardenhuis aan de esplanade
de bejaarde nam daarna braaf zijn pilletje
en de verpleegster slaakte een blij gilletje.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-04-2019
Over dit gedicht
Een fase in de dementie, waarin alles nog niet zo erg schijnt.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OudeedelmanReacties op ‘Oude edelman’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!