1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Sluit niet je hart

Sluit niet je hart,
die ik eens bewoonde
die me zozeer heeft bemind.
Verban niet de woorden
zacht, teer
die me gelukkig maakten
als een kind

Uw laatste kus
toen je mij beminde.
Uw laatste wuiven
met liefdevol gebaar
zijn vervlogen met de wind,
omsluit mijn hart met kilte.
Maakt me nooit meer
blijgezind.

Ik heb geweend
bittere nachten.
tranen, stille snikken
voor het zwijgen, de pijn.
Waar zijn die ogenblikken
van ons gelukkig,
verenigd samen zijn?

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Na een ongeval in 2003, waar we samen, zwaar gekwetst uit kwamen, was mijn man nog een levende plant, kende me nog, maar wist niet meer dat ik zijn vrouw was.Verbleef in een centrum voor mensen met niet aangeboren hersenletsels. Voelde mij verlaten

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Hartepijn Verdriet Verlaten

Reacties op ‘Sluit niet je hart’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Sluit niet je hart