De kater

Wij gingen naar Groningen om kunst te zien
in het museum dat te drijven lijkt
als bonte blokken in het water prijkt
keken kunst in tierlantijn gevat en zo van dien

echter op ons weerom naar het zuiden
troffen wij wachtend voor het zebrapad
'n kater die op vluchtheuvel te midden zat
onverstoord door de stad, haast en geluiden.

Ik stopte voor hem zonder na te denken
hij keek ons aan en liep toen rustig over
en verdomd hij knikte halverwege even

wat wij daar leerden ons werd geschonken
daaraan tipt geen kunstenaren tover
het was iets over een hoger eenvoudig leven.

Guido van Geel