Mijn beest
Ik loop over golfjes,
Zacht heen en weer.
Ik kijk naar het monster,
Maar voel geen afkeer.
Hij staat daar maar, op het zachte strand.
Hij kijkt mij aan,
En mijn hart vliegt in brand.
Ik wil niet alleen zijn,
Op deze woeste zee.
Hij heeft hem getemd,
Want ik wil met hem mee.
Ik loop naar hem toe,
En neem hem in mijn hart.
Daar blijft hij altijd,
Zoniet verdrink ik in smart.
Zo is het leven, vol schoonheid en geluk.
Maar denk om het even, voorkom ongeluk.
Ik leef met mijn beest,
Nu voortaan daar.
Waar ik verloor,
Mijn eerste traan.
Traan van geluk, traan van verdriet.
Want schoonheid houden kan ik niet.
Toch leef ik vol liefde.
Als hij naar mij kijkt,
dan zie ik mijzelf,
vol liefde die blijft.
Reacties op ‘Mijn beest’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!