vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De olijvenrust
de platte schaal
een grijze bokaal
met water
witte doeken in
het donkergroen
van de olijvenrust
de tuinen van
gethsemane in het
voetenwas ritueel
de groep is compleet
als hij met hen
spreekt en samen eet
waarbij ieder van
de woorden schrikt
die hij tot judas richt
hem is niets menselijks
vreemd als hij dit wetend
judas meteen al heeft vergeven
wil melker
18/04/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
18-04-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Pasen Religie WittedonderdagReacties op ‘De olijvenrust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!