KONINKLIJKE PARKIETJES
Twee parkietjes
Woonden als echtpaar in een gouden kooi
Koningin Maxima was hun meesteres
Dat vonden de parkietjes bijzonder mooi
Ze konden van haar velen woordjes leren
Iedere dag wel tien tot twintig keren
De parkietjes deden flink hun best
En om het Maxima naar haar zin te maken
Oefenden ze de geleerde woordjes de gehele dag
Ja, zelfs 's avonds en tot diep in de nacht
Na een lange tijd, een jaar of twee
Hielden de parkietjes het voor gehoord, och ja
Ze hadden helemaal geen zin meer
In die woordjes van Maxima
De parkietjes bedachten toen iets listigs
En zongen uit volle borst heel zinnigs
" Wilhelmus van Nassouwe
Ben ick van Duytschen Bloedt
Den Vaderland ghetrouwe
Blijf ick tot in den Doet "
Haar man, koning Willem Alexander
vond dat geweldig mooi
Met zijn kinderen, Amalia, Alexia en Ariane
Stond hij dagelijks
bij de gouden kooi
En Koningin Maxima ?
Zij moest er echt van lijden
Dat haar parkietjes
De met zoveel moeite geleerde woordjes
niet meer zeiden
Na een korte tijd van gewenning
Vond ook Maxima het mooi
Samen met haar man Alex en hun drie dochters
genoot zij oprecht van het volkslied
" WILHELMUS "
zingende parkietjes in hun gouden kooi
Ingezonden door
Geplaatst op
13-04-2019
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Koningshuis ParkietenReacties op ‘KONINKLIJKE PARKIETJES’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!