vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De uitvergroot
ik keek me aan
lachte verbaasd
toen ik mezelf zag staan
er was iets onbekends
misschien wel ooit gezien
maar nooit verkend
in ouder worden
draaien films door je
proeft de tijd in het decor
verschillen in de
uitvergroot maar essenties
missen niet de boot
het lijken oppervlakkige
momenten maar toch
wankelen er fundamenten
nog is het een geheel
maar de spiegel zegt heel
zacht er is er een te veel
wil melker
12/04/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
12-04-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leeftijd. Ouderworden SpiegelReacties op ‘De uitvergroot’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!