1001 Gedichten
Eenzaam in de stilte
Eenzaam in de stilte,
daar wil ik zijn.
Weg uit al die kilte,
weg van alle pijn.
Alleen zonder meisje,
't is toch altijd dat zelfde wijsje.
Vrienden blijven wou ze nog.
nu vraag ik me af: waarom zei ze dat toch?
Vrienden wil ze duidelijk niet blijven
mijn eenzaamheid kan haar niets schelen.
oh, waar kan ik mijn wond toch helen?
Ik weet dat ik haar moet vergeten en haar uit mijn geest moet verdrijven,
maar zoiets moeilijks heb ik nog nooit gedaan.
Laat ons gewoon hopen dat mijn geest niet heen zal gaan.
Daarom zeg ik dit:
laat mij zweven in het wit.
Eenzaam in de stilte,
daar wil ik zijn.
Weg uit al die kilte,
weg van alle pijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
03-04-2019
Over dit gedicht
Met dit gedicht hoop ik anderen in hetzelfde schuitje te laten weten dat ik ze begrijp en ze niet alleen zijn.
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid Liefde Pijn StilteReacties op ‘Eenzaam in de stilte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!