Verloren paradijs
Kijk,
Met open ogen
Naar de wonderen
Om je heen.
Straks ben je
Onmeedogend,
Zonder schoonheid,
Moederziel alleen
Bomen zuchten.
Tonen groot verdriet.
Bezoedeling van de lucht.
ijstijd in ’t verschiet.
De natuur
Is door de mens bedrogen.
Vogels roepen wraak,
akkers liggen braak.
De merel zingt,
Zijn droeve wijs
Voor dit verloren,
Paradijs
Yvette vanavermaete ( Triestesse)
Ingezonden door
Geplaatst op
29-03-2019
Over dit gedicht
Hoop naar een beter wereld die de laatste stukjes groen beschermd. Stukjes natuur en dieren verdwijnen door slechte en bezoedelde lucht en de uirtroeiïng die de mens aanricht voor geld en macht. Laat dit aub niet zo verder gaan.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
StopuitroeiïngReacties op ‘Verloren paradijs’
-
'Haastige spoed is zelden goed', zei de lezer en struikelde over de tikfouten. De sterren moeten wachten.
guido - 29-03-2019 om 19:51