vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het stille sterven
waar aarde ooit
de blauw groene
parel in ons stukje
heelal mocht zijn
is dat festijn nu
helaas verdwenen
al decennia lang
verbleken de kleuren
in het gebeuren van
het stille sterven dat
wij in vervuiling onze
kinderen laten erven
waar eens de
cirkel helend
gesloten was
breken lijnen zien
we elkaar voedende
relaties snel verdwijnen
onherstelbaar is
het fijnmazige
levensnet gebroken
zijn tijdsporen verlopen
geen gerangeer de rails
bestaan al lang niet meer
wil melker
22/03/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Het stille sterven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!