vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zo dichtbij
Een gewone
morgen in maart,
waarop alles in
ons land stilstaat.
Je zit in de tram en
dan denk je er niet aan,
dat er iemand met een
geweer op zal staan.
Opeens ben je met
zijn allen in nood,
het is een gevecht
van leven op dood.
Woorden schieten
voor ons tekort,
en hopen dat dit vanaf
nu voorkomen wordt.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-03-2019
Over dit gedicht
(18 Maart 2019)
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
18maart2019 Tram Utrecht VerdrietReacties op ‘Zo dichtbij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!