Toont

Uit 'Credo'

Ik zat aan een tafel in een stoel met armen
ik dacht aan iets in een verte in de hitte
was ik hier of was ik daar of nergens heen
als een gedachte meer is dan te denken

Ik liep in een land uit stof en stenen
ik vond er niets in een droogte in de stilte
was ik daar of mijn lichaam er ergens alleen
als bewijs minder dan een levend teken

Je zoekt waarover je steeds hebt gelopen
je ziet waar je altijd naar hebt gekeken
overal ging altijd een wereld aan je voorbij

Je staart naar de schellen van je eigen ogen
je tast naar iets waarvan je hebt geweten
overal toonde zich altijd een beeld uit de brij.

Guido van Geel