Dwaalde

Uit 'Credo'

Hij zwierf zijn schaduw steeds vooruit
door het licht brandend voortgedreven
naar oorden waar de dagen sleten
naar stranden waar de nachten zwegen

Nooit kwam hij zijn doel te nader
door de elementen vrijgegeven
over voorden waar water week
tot de rotsenwand voor hem rees

stierf hij langzaam in 'n eenzaam uur
weg uit de verloren jonge jaren
waar zijn jeugd om de moeder riep

want geen mens kent zijn verleden
beter dan de eerste barenswee
waar hij ooit langzaam uit ontsliep.

Guido van Geel