vorige gedicht
vorige gedicht
Pijn in mijn ziel
Donkere gedachtes en emoties doen mij pijn...,
Gedachten razen voorbij, als een bijna ontspoorde sneltrein...
In mijn ziel is er een donkere plek..,
Word ik hieruit ooit gered?
Het is al lang nacht, piekerend lig ik in mijn bed..,
Ik word stilletjes aan een beetje gek....
Mijn pure, liefdevolle ziel..,
Die zoveel pracht heeft mogen aanzien..
Vanaf mijn geboorte was hij al mijn vriend...
Nu vervangen door een leegte, er is nu enkel nog pijn..
Gecreëerd door de ziel die huilt in mijn brein.
Reacties op ‘Pijn in mijn ziel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!