Diep reikende wortels

Het leven zei mij niks,
Niks zei mij het leven,
Als een god,
keek ik neer over de wereld,
Eerst zo groen en nu zo kaal,
Al die machines wat een kabaal.

Het leven zei mij niks,
Gaat dit nog langer door of draait dit te ver door?
Hoe werkt de mens en heeft het nog gehoor,
mijn ringen vertellen hoe oud ik ben geworden,
mijn bladeren vertellen hoe mijn ziel is verrezen,
mijn takken vertellen hoe de wereld verouderd.

het leven zei mij niks,
mijn wortels reiken tot in de eeuwigheid,
wijs wie de wortels van het leven accepteren,
maar Wortel van het leven of niet,
het einde is nabij,
of je het nou wilt of niet.

de mensen zijn nabij,
met hun bijlen, kettingzagen en machines,
ik hoorde het geluid van verre,
het duurt nu niet lang meer,
het warme zonlicht dwarrelt neer over mijn bladeren,
en ik vraag me af, is mijn leven nodig geweest?

het leven zei mij een ding,
de mensen zijn egoïstisch,
denkend aan hun reputatie,
is deze wereld mij waard?
terwijl mijn navelstreng door werd gezaagd.