vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nog glooi je heuvelend
waar donker net
het eerste rood
gaat raken weet ik
dat jij zo zal ontwaken
nog glooi je
heuvelend naast me
in de warmte die de
nacht ons heeft gebracht
je was zo zacht
in samen zoeken naar
ons ideaal meegaand met
alle voelhorens paraat
omsloten door
een duisternis die
alles wist van privacy
gingen wij voor volmaakt
een rode gloed
bloeit op als de nacht
gaat breken en in licht
donker alles zal vergeten
wil melker
20/01/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
20-01-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Ontwaken Slapen ZonsopgangReacties op ‘Nog glooi je heuvelend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!