vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Achter jouw glimlach
Vandaag kijk ik naar jou,
maar jij ziet het niet.
Mijn hart zendt signalen.
Jij antwoordt niet.
Je kent mijn verlangen,
een knipoog geboren.
Mijn hart slaat over,
een lach gevangen,
ik verloren !
De wereld achter jouw knipoog,
is als rode rozen voor mij.
Met dichtgeknepen handen,
voel ik zelfs de doornen niet,
als ik de stelen omvat.
Het bloed dat vloeit,
verwordt tot tranen van geluk.
Om niet te hoeven sterven van verdriet,
sla ik mijn ogen neer,
opdat je ook dat niet ziet.
Morgen kijk ik wéér.
Corrason ©
Reacties op ‘Achter jouw glimlach’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!