Zie me zijn
Ik lees je ogen en zie het verdriet
Machteloos moet ik toezien
De pijn in je hart staat op je gezicht
en ik hoor je zachtjes huilen
Ingrijpen in jouw leven kan ik niet
Hooguit een steun zijn misschien
een klankbord, een opvang wellicht
of je een plek bieden om te schuilen
Ik vang je tranen en lijd gedwee
Radeloos moet ik me verbijten
Het lijkt zo simpel je te helpen
want ik proef je wanhoop
Als ik kon toveren nam ik je mee
ver van jouw wereld vol verwijten
Ik zou je met liefde en zorg overstelpen
tot je helemaal in me kroop
Kijk me aan en zie wat ik verwerk
Lees en begrijp me ook al ben ik stil
zie de wereld die ik jou zou gunnen
vrij van twijfel, onbegrip en smart
Je bent dapper, moedig en sterk
Ik bewonder je geestdrift, je wil
Ik respecteer je inzicht, je kunnen
Jij bent een vrouw naar mijn hart
Ik beschilder je gelaat met een lach
Elke dag noem ik jou ‘Mijn Beauty’
Elke nacht breng ik rust in je hoofd
Ik hoed je ziel en genees de wonden
Ik ben de rots waarop je bouwt
Ik geef je mijn hoop, warmte en liefde
Ik breng je kracht tot je in mij gelooft
Zoek niet langer, je hebt me gevonden
Corrason ©
Reacties op ‘Zie me zijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!