Rotst als branding

ik heb je
op een stoel gezet
niet op een troon
hoewel in dit decor
is dat heel gewoon

mijn teksten gaan
als zij bij jou zijn
aangeland voorzien
van kant en tekening
al snel van hand tot hand

jij draait niet
met de winden mee
rotst als branding
in een zee van emoties
onder zwaar bewolkte lucht

nog krijst een vlucht
van snelle vissenvangers
laag over het zilte schuim
dat in applaus succes
betoond met opgeheven duim

het is ons toneel
waarin mijn woorden
langdurig zijn verzwegen en jij
ze zoveel lading hebt gegeven dat
onze stilte hartverscheurend is


wil melker
12/01/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl