vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
woorden
bij groot en klein verdriet
heb ik een schouder om te leunen,
een arm om je heen als troost;
maar bij 't zoeken naar de juiste woorden
ik blijf stil .... en vind ze niet.
Hoe zou ik kunnen zeggen dat
jouw blijheid me steeds verwarmde
me moed gaf als het soms zo donker leek
nu jij degene bent die me nodig heeft
en ik weet wat ik jou leeft.
Een omhelzing, een knuffel
om je te steunen in je verdriet
een lief gebaar, een luisterend oor
hopend dat jij mijn medeleven ziet
want woorden.... nee dat lukt me niet.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-01-2019
Over dit gedicht
troost
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘woorden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!