Jij vergist je

Jij vergist je


Jij denkt dat ik ben, zoals ik nooit was
Jij vergist je
Jij gelooft de verhalen, die je zelf verzint
Je teert op de leugen, die telkens begint
in de spiegel van je onbezonnen gedrag
Jij vergist je
Ooit zul je me echt zien, elke dag
Jij denkt dat je mij overwint, als toen
Jij vergist je,
Jou smaakt de gedachte, luttel aangepraat
Je zweeft en beleeft, de zijdenzachte haat
in het witte licht van je onbenul
Jij vergist je
Je zult nooit voelen, hoe ik mijn leven vul

Onbevangen vrij
Heb ik jou nodig om gelukkig te zijn?
Ik weet, dat ik het kan
Vallen en opstaan, de lessen ervan
Helemaal zelf te gaan
Mijn eigenbeeld liegt niet
Eindelijk leef ik mijzelf
Jij neemt me dat niet af
Jij vergist je

Jij claimt het gewin, maar je sterft in verlies
Je zult het ervaren
Liefhebben is besef in een ware eenheid
Ik hoef niets te doen, ik hervond de vrijheid
Jij in al je resterende jaren moet wennen
Jij vergist je, mij zul je nooit herkennen

Jij vergist je in mij.
Jou heb ik niet nodig om gelukkig te zijn
Ik bewijs, dat ik het kan
Vallen en opstaan, de lessen ervan
Helemaal zelf gedaan!
Nu voor mij elke dag weer sterren stralen,
ben ik blij dat ik vertrouwen hervond
Sterk ben ik, als die mij verhalen
waarin jij je vergist.


Corrason ©