vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vragend gebaar
ik schoof
de wereld
aan de kant
maar uit de
spiegelwand vroegen
ogen om mededogen
openden handen
in een vragend gebaar
zonder te eisen
ik keerde me af
voelde het dreigen
door onmacht verhard
zij waren met velen
wilden graag delen
maar moesten langs mij
de scherven voorbij
van een failliete en
destructieve maatschappij
die alleen over
grenzen keek als het
prijskaartje hun voordeel bleef
wil melker
21/12/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
21-12-2018
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven Mensen VluchtelingenReacties op ‘Vragend gebaar’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!