de tijd verstrijkt
middag bij ma heerlijk er te zijn
gezellig samen in het ouderlijk huis
bij ma voel ik me altijd zo heerlijk thuis
gaandeweg de tijd verstrijkt
ma hoor je daar niet over zeuren
ze draagt de gebreken van de ouderdom
blij met de hulp een ieder die voor haar klaar staat
praat gezellig
over die goede oude tijd saamhorigheid en tevredenheid
de momenten met pa en het gezin
de dagen bij Zonnehoeve haar echt verblijdt
het kleine waarderen is haar kracht
eenzaam wel, alleen in de donkere
nacht
ma…
straalt van tevredenheid blij zijn met wat ze heeft…
blij zijn met de kleine dingen in deze fase van haar leven
ondanks de broosheid weet ze nog veel te geven
gelukkig dat ze er nog mag zijn
de tijd haar nog gegeven
de dood zegt ze:
‘die wacht nog maar even’
Ingezonden door
Geplaatst op
20-12-2018
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Eenzaamheid Gebrek Ouderdom Tevredenheid TijdReacties op ‘de tijd verstrijkt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!