herboren

Met opgetrokken knieën en de kin op de borst,
ben ik ingekapseld in moeders nest.
Knus tussen de kussens
gewikkeld in de troostende lakens,
die dienen als baarmoeders armen.
Doof voor de buitenwereld,
vind ik de rust in dat soort isolement.

En dan denk ik:
dit alles is eigenlijk niets meer dan niets
en ik argwaan de dood,
dus scheur ik de streng
en met pijn aan de navel sta ik op
en begin ik weer opnieuw met leven.