vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De laatste sporen
ik zag
de duinpan
in zijn herfstkleuren
wiegend onder
straffe wind
alsof gods hand
ons de natuur
liet keuren
vers en fruitig
direct van het land
nog zijn er de
laatste sporen van
het zomerse seizoen
dat iedere dag begon
met een stralende zon
ontelbaar waren
onze stappen in het zand
die overvloedig
werden weggepoetst
voor een maagdelijk strand
pas nu voelen we
hoe magie de dagen
verbonden heeft want
de pijn van gisteren zal er
ook vandaag en morgen zijn
wil melker
01/12/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘De laatste sporen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!