1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

TUSSEN HERFST EN WINTER...

HET IS HERFST EN HET WINTERT

De HERFST blaast op den hoorn, het wierookt in het woud
de geur van diepe bossen na de regen
O krinklende winklende waterding
Mijn lief, mijn lief, mijn lief.'
Zo sprak mijn lief mij toe.
Ik heb de liefde liefgehad
Eens viel mij het gevoel te beurt,
groot en meeslepend wil ik leven !
Waarom is het dat de liefde zo is ?
Luister want ik lieg niet als ik lieg.
Ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten
Als ik koning was en rijk en machtig,
in de oudste lagen van mijn ziel.
“Een heer van stand” strooit graag een glimlach om zich heen
Waarom glimlacht gij gelijk zij die niet liefhebben ?
De zon en de zee springen bliksemend open.
Onder de maan schuift de lange rivier
Ik sta met mijn hart in de ene en mijn hoofd in de andere hand
‘t Is goed in t eigen hart te kijken
nog even voor het slapen gaan.
Wat is de zin van ons verblijf op aarde ?
Dit is een voze wereld van geweld,
verzet begint niet met grote woorden, maar met kleine daden
Ach, laten wij geen ogenblik bederven.
Er stond een man te sterven, gewoon te sterven
Hier zit ik neer, wat moe en wacht geduldig,
nu weet ik nauwelijks meer wat ik hier moet
Misschien is ’t goed te sterven in de herfst,
heimelijk, achter haag en bomenrij
Straks is dit allemaal voorbij.
Er rest mij niets meer dan mijn lied te zingen.
De mens is eenzaam tot en met zijn dood.
Wees altijd zacht voor hen die eenzaam staan
De VRIEZEMAN kwam vannacht in het land.
.
.
.
VERKLARENDE NOTA :
hommage aan de dichters van bekende eerste versregels
.
PLAGIAAT......................... tot in de absurde macht (tussen herfst en winter)
Aanslag
op het woord van
............ ODE aan de eerste versregel
Felix Timmermans….....… De HERFST blaast op den hoorn,
......................................... het wierookt in het woud
Werumeus Buning….....… de geur van diepe bossen na de regen
Guido Gezelle…….....…... O krinklende winklende waterding
P.C.Hooft………...…….…. Mijn lief, mijn lief, mijn lief.'
.......................................... Zo sprak mijn lief mij toe.
Alice Nahon…...…….….... Ik heb de liefde liefgehad
C.J.Kelk………...………… Eens viel mij het gevoel te beurt,
Hendrik Marsman.....….… groot en meeslepend wil ik leven !
Hans Andreus…...…….… Waarom is het dat de liefde zo is ?
Paul Snoek……...…...…... Luister want ik lieg niet als ik lieg.
Willem Kloos………....…... Ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten
Michel van der Plas.....….. Als ik koning was en rijk en machtig,
M.Vasalis……………....…. in de oudste lagen van mijn ziel.
Maarten Toonder….....…. “Een heer van stand”
......................................... strooit graag een glimlach om zich heen
Ben Cami ………...……... Waarom glimlacht gij gelijk zij die niet liefhebben ?
Hendrik Marsman…......... De zon en de zee springen bliksemend open.
Paul van Ostaijen…......... Onder de maan schuift de lange rivier
Andries Poppe….....….…. Ik sta met mijn hart in de ene
......................................... en mijn hoofd in de andere hand
Alice Nahon……......….….‘t Is goed in t eigen hart te kijken
......................................... nog even voor het slapen gaan.
Bertus Aafjes….....…...…. Wat is de zin van ons verblijf op aarde ?
Herwig Hensen…...…..…. Dit is een voze wereld van geweld,
Remco Campert…...……. verzet begint niet met grote woorden,
......................................... maar met kleine daden
Leo Vroman……......….… Ach, laten wij geen ogenblik bederven.
Jos Vandeloo…...…..….... Er stond een man te sterven, gewoon te sterven
Jan Greshoff……...…....... Hier zit ik neer, wat moe en wacht geduldig,
Gerard Den Brabander..... nu weet ik nauwelijks meer wat ik hier moet
Gaston Burssens…...….... Misschien is ’t goed te sterven in de herfst,
Hendrik De Vries…....…... heimelijk, achter haag en bomenrij
Jac.van Hattum…...…...... Straks is dit allemaal voorbij.
Bertus Aafjes………....….. Er rest mij niets meer dan mijn lied te zingen.
Jan van Nijlen……...…….. De mens is eenzaam tot en met zijn dood.
Adriaan Roland Holst...…..Wees altijd zacht voor hen die eenzaam staan
Raf.Verhulst……...………. De VRIEZEMAN kwam vannacht in het land.
Plagiaat gepleegd door
rdckx 30 11 2018…........... én vele versregels maken een gedicht
...................................................................................................................................
Lees mij luidop , bombastisch en theatraal als één nieuw gedicht,
eerbetoon aan alle vervlogen woorden van gedichten
lang geleden geschreven door bevlogen dichters in een roes van eeuwigheid, woorden in de wind verspreid nu en dan weer opgepikt door zoekende zielen
.
google de versregel en/of de naam van de dichter erbij,
en wie weet, ontdek je zo het hele gedicht dat bij deze eerste versregel hoort.
IK DAAG JE UIT !

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

wie schrijft die blijft : geniet van vervlogen woorden van bevlogen dichters

Geef uw waardering

Op basis van 300 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dichter Eerbetoon Gedicht Poëzie Versregel

Reacties op ‘TUSSEN HERFST EN WINTER...’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

TUSSEN HERFST EN WINTER...