vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een ochtend vol dauw
Ik sta in een weiland vol dauwdruppels
De zon komt langzaam boven de kale bomen
Fluitend begroeten vogels deze nieuwe dag,
een dag vol nieuwe kansen
Ik loop door het bevroren gras,
adem kleine wolkjes uit
De nevel klemt zich om me heen en
even ben ik alleen,
helemaal alleen op deze wereld
Reacties op ‘Een ochtend vol dauw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!