vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onmacht (2 versies)
(versie 1)
Eenzame tranen, vergaan in de wind.
Een storm die woedt, de onmacht begint.
Emoties slaan tegen een rots te klater.
Het zijn verdwijnt, zoals een rimpel in het water.
(versie 2)
Eenzame tranen, vergaan in de wind.
Een storm die woedt, de strijd begint.
Onmacht slaat tegen een rots te klater.
Het ouder verdwijnt, gelijk een rimpel in het water.
Reacties op ‘Onmacht (2 versies)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!