vorige gedicht
vorige gedicht
Verlicht
Ik voel me zichtbaar verlicht,
verwarring is niet meer.
Ik heb weer duidelijk zicht,
niemand doet me nog zeer.
Genoeg van schijnheiligheid,
mensen die huichelen en liegen.
Zogenaamde vriendschappen,
van mensen die bedriegen.
Jaren liet ik me kisten,
gevloerd door hun bemoeienissen.
Overdonderd door diverse listen,
hart pijnlijke hindernissen.
Ik voel geen verwijt nog spijt,
onrecht keer bij hun terug.
Dan ben ik niet die lijd,
maar staan zij op de tolbrug.
Ik laat het achter mij,
ik voel me weer sterk.
Beginnend met een schone lij,
niemand die mij beperkt.
Reacties op ‘Verlicht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!