Zijn rode draad

ik schraap stukjes
van de wereld
leven waar zelfs
de dood niets
voor zal geven

zijn zeis
slaat hen aan
zij willen blijven staan
wie zal buigen
is vaak te meegaand

ik loop
voorbij de putjes
riolen vol in de
grote afvalrace met
sociale dramatiek

is het ziek
de mens te vragen
hoeveel hij kan dragen
in het overleven
van zijn ultiem geheim

het huist
in de kluis van zijn
eigen eindstation daar
waar zijn rode draad
zich in ellende ontspon


wil melker
06/08/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl