Vrienden van toen

We waren vrienden van toen
toen de tijd toestond
vrienden te zijn

we gooiden stenen naar elkaars raam

ik weet nog
op een zondagmorgen
wanneer mijn pa rookte op het terras
gaf hij je onder je voeten
omdat je altijd langskwam
je wist nooit waar je moest kijken
omdat naar hem kijken onbeleefd was
en naar de grond je onzekerheid weergaf

we waren verliefd
op zonsondergangen
verliefd op ijsjeskramen
en Turkse mannen die 's middernachts nog
kastanjes verkochten.

Het was onze tijd
maar de tijd at ons op
nu begrijp ik wat je bedoelde dat
vrienden halveren naarmate je ouder wordt
je beeld is troebel geworden
en je nummer ben ik vergeten
verdriet staat bij de meest recente emoijs