vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Venus boven de IJssel
Uit 'Het geriatrische testament'
Na de zomerdag in het beton
straalde het brugstaal de hitte na
waarover wij liepen naar de stad
met de grote kerk nog in de avondzon
na de langste dag de nacht begon
daalde het gloeilicht heel langzaam
waarin wij zagen de planeet
ergens tussen zenith en de horizon
Nu met de jaren in de botten
haalt de tijd die avond boven
de nacht wij elkaar daar vonden
en niet wisten wat zoal komen zou.
als leek de weg naar het einde
ver weg steeds korter bleek.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
25-06-2018
Over dit gedicht
'So long Marianne', zong Leonard Cohen en is ook al dood
Geef uw waardering
Op basis van 21 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
1975 GuidovangeelReacties op ‘Venus boven de IJssel’
-
Hier word ik stil van.....zo mooi.
Istvan Koning - 28-06-2018 om 17:09