Regen
Het druppelt langs het raam.
Het blijft maar stromen, blijft maar gaan.
Kletteren, lange lijnen naar beneden.
Ik wacht tot de zon weer gaat schijnen.
Maar ik ben nog in het heden.
Op sommige momenten wil ik liever verdwijnen.
Alleen maar kou, nergens meer vuur.
Verscholen achter de ramen.
Kijkend naar de klok aan de muur.
Als men over me praat denk ik dat ik me moet schamen.
Zal iemand me ooit kunnen vertellen hoe ik de regen kan stoppen?
De lucht weer blauw wordt.
Hoe ik die gevoelens in een hokje kan proppen.
Waar ik ook loop en waar ik ook sta.
Die heftige buien komen mij altijd achterna.
Maar ooit als het licht weer gaat branden.
Maak ik een heel groot vuur en zorg dat ik al die regendruppels verbranden.
Reacties op ‘Regen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!