vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dichte deur (deel VI)
Dan doe ik de deur wel dicht,
Want afgelopen nacht zette,
alles in een ander licht.
Filosoferend van het bier,
Daagde me het ineens,
De leegte van dit hier.
Dus ik geef de deur een trap,
En ren hard weg tot op de hoek.
Wachtend op de klap.
Wat zo moet zijn zal zo zijn,
Maar niets doen trek ik niet meer.
Dat doet me teveel pijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2018
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AfscheidReacties op ‘Dichte deur (deel VI)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!