vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vuur en ijs
Als werelden schuren,
De één met passie en genot
De ander met huis en buren.
Knarst wat er tussen zit kapot.
Als magneten trekken allebei.
De één veilig en sterk omrand.
De ander heerlijk maar niet vrij.
Vergaat elk deeltje in de brand.
Als vuur en ijs elkaar vinden.
Midden in de kern van zijn.
Gaat alles op in de mist.
Vol van liefde en pijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2018
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerlangenReacties op ‘Vuur en ijs’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!