Schreeuw in de stilte
Schreeuwend naar de zon.
Huilend naar de maan.
Over hoe het allemaal begon.
Kijk ik waar we nu beiden staan.
Mijn hele leven lang.
Miste ik jou zonder het te weten.
Het maakt me zo intens bang.
Dat ik je nu weer moet vergeten.
Voor de tweede keer ga je weg.
Juist nu ik je weer vond na jaren.
En ik mijn hart voor je openleg.
Nog voor we samen waren.
Ik weiger te geloven dat.
Jij niet hetzelfde voelen zou.
Als je in je hart keek en vergat.
Dat het leven mij weghoudt bij jou.
Krijsent in de stilte van mijn hart.
Roep ik jouw naam naar mijn hoofd.
Wankelend met mijn dronken hart.
Strompel ik verder, leeg en verdoofd.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2018
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerlangenReacties op ‘Schreeuw in de stilte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!