Tijden

Toen was die tijd zonder jou.
Ik nog een jochie, jij nog geen vrouw.
Onbezoedeld, ontevreden maar vrij.
Toen was de tijd, jij was erbij.

Nu is de tijd, dat kon het zijn.
Samen eenzaamheid delen, zo fijn.
Onze schouders tegen elkaar.
Nu is de tijd, was het maar waar.

Ooit komt de tijd, doorleefd en oud.
Stel je de stilte voor, eenzaam en koud.
Gepokt, gemazeld maar kwetsbaar.
Ik verlangend en jij daar.

Dan stopt de tijd, oneindig maar toch.
Droom ik elke dag weer als dat joch.
Onbezoedeld, ontevreden maar vrij.
Alles wat ik al die tijd wilde, ben jij.