1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Duizend stukken

Tuimelend en zonder wil,
gaan ze naar de grond.
Ze vallen uiteen en dan stil.

Ze steken fel af op het grijs,
de scharlaken rode stukken,
liggend als stil bewijs.

Spetters liefde kleven aan,
de duizend kleine partikels,
liggen langzaam te vergaan.

Ze sterven hun trage dood,
drogend op het kille albast,
maken zijn verdriet zo groot.

Duizend stukken zoals verwacht,
toch gebroken na die ene dag,
niets dat nu zijn pijn verzacht.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Afscheid

Reacties op ‘Duizend stukken’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Duizend stukken