vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dichte deur (deel IV)
Doe het maar want het is goed,
doe de deur maar dicht.
Het is niet wat ik wil maar het moet,
Doe de deur maar dicht,
mijn voet is van de drempel.
Met op mijn hart jouw naam.
Op een dag klop ik weer aan,
op een dag zie je me weer.
Met mijn cadeau voor jou.
Zonder gêne of wrok,
vol van ons en vol van jou.
Met wolken in mijn ogen.
Dus doe de deur maar dicht,
als je me mist weet je waar ik ben.
Volg je hoofd als dat je hart verlicht.
In een wereld vol van jou zijn woorden leeg,
dus doe hem maar dicht.
Mijn voet is van de drempel.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2018
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AfscheidReacties op ‘Dichte deur (deel IV)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!