vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vuur en as
Dan daagt ineens de waarheid,
gehuld in een pak van helderheid.
Dan is ineens de stilte niet meer doorbroken,
En stopt mijn hart traag haar slag.
Uit het niets was je daar weer ineens,
het niets is waarin je ook verdween.
Gebruikte je me als ontspanning, kort en snel?
Je liet me achter met brandend hart.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2018
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AfscheidReacties op ‘Vuur en as’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!