Ochtend dans (Deel XIII)

Een nieuwe dag met ochtendgloren,
De vogels en een zachte zon,
Kunnen me niet bekoren.

Dan denk ik weer aan het begin,
Jouw woorden en je mooie lach.
Elk woord en elke zin.

Vlammende woorden spatten op,
Uit het diepst van onze ziel.
Maar ook kwam er de stop.

Elke nacht wandel jij met mij,
en dansen we heel de nacht.
Zijn we samen vrij.

Zo leeg is het als je verdween,
bij het wakker worden.
Ben ik weer zo alleen.

Nog twee nachten deze dans,
dan is er weer jouw mooie lach.
Weer een knuffel en een kans.

Om te delen wat ik voel voor jou,
met koffie en thee er tussenin.
Gewoon als man en vrouw.